• CPA Links
  
  
• Statements and Articles
  
  
• International Support to CPA Campaigns

TAHASANG PANLILINLANG SA NGALAN NG HINDI MAKATARUNGANG DIGMAAN

TERORISTANG ATAKE (ANG DAHILAN)
Ika-11 ng Setyembre, 2001 (9/11) nang sumalpok ang 2 eroplano sa World Trade Center sa Estados Unidos. Dalawa pang eroplano ang magkahiwalay na bumagsak sa Pentagon at Pennsylvania. Inilunsad daw ng teroristang organisasyon ang mga pag-atakeng ito na may kaugnayan diumano sa Al-Qaeda, sa pamumuno ni Osama bin Laden.

Marami ang nagsasabing batid ng pamahalaan ng Estados Unidos (US) ang gagawing pag-atake dahil ito ay nakalahad na sa intelligence report ng US noon pa mang 1995 na may taguring “Project Bojinka”. Inalarma rin ang mga security agencies sa US sa plano ng Al-Qaeda 7-8 linggo bago ang ika-11 ng Setyembre. Subalit walang ginawang preparasyon sa mga natanggap na reports ang gubyerno ni George W. Bush (Bush) at maging sa aktwal na pag-atake ay hindi nagsagawa ng aksyon ang US Air Force para pigilan o bawasan ang destruksyong dulot nito. Ni hindi rin kinakitaan ng pagkilos ang US Joint Chief of Staff, Secretary of Defense at si Bush habang nagaganap ang atake ayon sa emergency protocols.

Maliban sa mga nabanggit, marami pang kaduda-dudang katanungan ang namayani at matapos ang 3 taon, hindi pa rin mabuo ang totoong kaganapan sa likod ng 9/11.

GYERA LABAN SA TERORISMO (ANG GANTI)
Ginawang madulas na sangkalan ng gubyernong Bush ang 9/11 upang isulong ang imperyalistang pandarambong at pakikidigma. Pinuhunan nito ang banta ng terorismo sa Estados Unidos at sa lahat ng mga demokratikong bansa upang ilunsad ang hindi makatarungang digmaan sa Afghanistan na sinundan pa ng digmaan sa Iraq.

Ika-7 ng Oktubre, 2001 nagsimula ang walang habas na pambobomba ng pwersang Amerikano sa Afghanistan upang hulihin at papanagutin si Osama bin Laden.

Ika-20 ng Marso, 2002 binomba ng US ang Iraq dahil kinakanlong daw nito ang Al-Qaeda at si Osama bin Laden at dahil sa pagkakaroon nito ng Weapons of Mass Destruction (WMD). Habang nag-aastang tagapagtanggol ng buong mundo ay walang habas na inatake ng US at ‘Coalition of the Willing’ ang Iraq. Pagkatapos ng mahigit dalawang taon nagpapatuloy pa rin ang digmaan sa Iraq, hindi pa rin nahuhuli si Bin Laden at wala ring nakumpiskang WMD.

AGENDA NG US (ANG PANLILINLANG)
Ang ruta ng langis mula Central Asia-Afghanistan-Pakistan-Arabian Sea ang gustong siguruhin ng Estados Unidos upang makontrol at maibyahe ang mayamang langis ng Central Asia (lalo na mula sa Azerbaijan, Uzbekistan, Turkmenistan at Kazakhstan). Kinailangang sakupin ng US ang Afghanistan upang maipagawa nito ang pinakamurang daluyan ng langis mula Central Asia at makapagkamal ng mas malaking tubo.

Samantala, matatagpuan sa Iraq ang ikalawang pinakamalaking reserba ng langis sa buong mundo na umaabot sa 112.5 bilyong bariles o halos 10% ng tinatayang deposito ng langis sa buong mundo. Bukod dito, higit na mababa ang gastos sa produksyon ng pagmimina ng langis dito at napakaestratehiko ng lokasyon batay sa ruta ng daluyan dahil napapalibutan ito ng mga bansang may produksyon din ng langis.

Nais ding kumita ng US ang kanyang Military Industrial Complex na matatamo lamang kapag nagkaroon ng signipikanteng pangangailangan ang mga bansa ng mga armas pandigma. Mangyayari lamang ito sa panahon ng digmaan at sa malaking banta sa seguridad na idinulot ng hysteria ng terorismo.

Ang kontrol sa industriya ng langis at bentahan ng armas ang mga huling barahang tinukoy ng US na magsasalba dito mula sa matinding pang-ekonomikong krisis na kinasasadlakan nito. Higit sa lahat, gustong patunayan ng US ang kaniyang nagpapatuloy na dominasyon sa buong daigdig matapos ang kahihiyang tinamo nito ng 9/11.

MAMAMAYAN NG BUONG DAIGDIG (ANG MGA BIKTIMA)
Hindi nangingilala ang mga digmang agresyon ng US sa buong latag ng kasaysayan. Mula ng inilunsad ang digmaan sa Iraq, tinatayang umabot na sa may 10,000 Iraqi sibilyan ang namatay ayon sa Iraq Body Count. Samantalang nasa 15,000 na ang nabilang ng Project on Defence Alternatives noong nakaraang taon, mahigit 4,000 dito ay mga sibilyan. Samantla, tinatayang lampas na sa 2,000 Amerikanong sundalo ang namatay at 12,000 Amerikanong sundalo ang nasugatan at nagkasakit. Higit pang tumataas ang bilang na ito habang nagpapatuloy ang mga labanan sa loob ng Iraq.

Nitong huli ay naisiwalat din ang tortyur at pananamantala ng mga pwersang Amerikano sa mga bilanggo ng Abu Ghraib. Nagbukas ito sa matinding kalagayan ng mga sibilyang pinagbintangang kalaban ng koalisyon. Gayundin, maraming kaso ng pagsasamantala sa mga kababaihan at kabataan ang naitala sa loob ng Iraq.

Pagkitil ng maraming buhay, pagwasak sa kabuhayan at kawalan ng kinabukasan ang idinulot ng mga digmaan sa Afghanistan at Iraq. Kahalintulad ang mga ito sa mga naganap na pakikidigma ng US sa Vietnam (1945-1973), Yugoslavia (1995-1999) at iba pang mga bansa na naging target ng digmang agresyon ng imperyalistang Estados Unidos.

PILIPINAS (ANG PANGALAWANG LUNSARAN)
Pinangunahan ni Gloria Macapagal-Arroyo (GMA) ang pagsuporta sa digmaan sa Iraq. Sukdulan nitong nilapastangan ang soberanya ng Pilipinas upang sumunod sa dikta ng imperyalismong US. Bunga nito ay kinaladkad ni GMA ang bansa at isinuong sa panganib ang buhay ng mamamayang Pilipino.

Bilang tanda ng suporta ni GMA sa US ay madaliang ipinaapruba nito ang Mutual Logistics Support Arrangement bilang susog sa Visiting Forces Agreement. Ginawa ng mga polisiyang ito na ‘transit point’ o daluyan ng mga pwersang militar ng US ang Pilipinas na naglagay sa bansa bilang ‘open target’ ng mga ganting atake laban sa US.

Pinasidhi rin ni GMA ang kanyang sariling bersyon ng giyera laban sa terorismo. Sunod-sunod na Balikatan exercises ang naganap upang masugpo umano ang ‘terorismo sa bansa’. Subalit ang naganap na pambobomba sa Davao noong nakaraang taon ay nag-iwan ng malaking katanungan sa partisipasyon ng gubyerno sa mga gawa-gawang teroristang atake. Ipinakita nito ang desperasyon ni GMA kasabwat ang US na bigyang dahilan ang kampanya laban sa terorismo sa loob ng bansa at ang mga kaakibat nitong paglabag sa karapatang pantao.

Ibinunga ng kampanyang ito ang hindi mapatid na kaguluhan sa Mindanao, dislokasyon ng ilang daang pamilya, pagkitil ng maraming buhay at iba pang porma ng mga paglabag sa karapatang pantao. Ngunit maging ang mga mamamayang Moro ay nagpatunay na ginagamit lamang ang giyera laban sa terorismo upang makapasok at makontrol ng mga pwersa ng US ang Liguasan Marsh sa Mindanao na mayaman sa reserbang langis.

Gayundin, itinulak ng pagsuporta ni GMA sa digmaan ng US ang naganap na banta sa buhay ni Angelo de la Cruz at pagkabihag at pagkamatay ng ilan pang Overseas Filipino Workers. Ibinunga rin nito ang papatinding krisis sa langis at ang sunod-sunod na pagtaas sa presyo ng produktong petrolyo kaalinsabay ng pananamantala ng kartel ng langis sa bansa. Higit sa lahat, nagsilbi itong konteksto sa nagpapatuloy na mga paglabag sa karapatang pantao ng gubyernong Arroyo maging sa hanay ng mga legal at lehitimong mga lider at organisasyon. Maging ang Anti-Terrorism Bill na hinalaw mula sa US Patriot Act ay banta sa higit pang pang-aabuso ng mga pwersa ng pamahalaan laban sa mga mamamayan.

Sa Kordilyera, walang humpay na militarisasyon ang naghahasik ng takot sa mga katutubo at mga mamamayan. Noong nakaraang taon hanggang sa kasalukuyan dumagsa ang mga kaso ng mga paglabag sa karapatang pantao katulad ng walang awang pagpatay kina Efren Agsayang (Mankayan), Etfew Chadya-as (Mountain Province), Victor Balais (Kalinga), Talog Bangoey (Abra) at pagkasugat ni Pilnan Dumel-ac (Abra). Ang mga biktimang ito ay mga magsasaka at mangangaso na pinagbintangan ng AFP na mga kasapi at tagasuporta ng NPA kahit walang ebidensya. Hanggang sa kasalukuyan, hindi pa rin nagkakaroon ng hustisya ang pagkamatay nila at nagpapatuloy din ang banta at harassment ng mga militar sa mga mamamayan ng rehiyon.

PAGTUTOL SA DIGMANG AGRESYON NG US (ANG NAGKAKAISANG HATOL)
May 30 Milyong mamamayan sa buong daigdig ang nakilahok sa mga kilos-protesta bago pa man nagsimula ang digmaan sa Iraq. Umalingawngaw sa buong mundo ang mga pagtutol sa ilegal, imoral, hindi makatarungan at hindi makataong pananalakay ng Estados Unidos sa Afghanistan at Iraq. Nanguna ang Pilipinas sa mga kilos-protestang ito habang nanawagan ang malaking bahagi ng lipunan laban sa interbensyon ng US sa Pilipinas at sa kagyat na pagtigil ng digmaan sa Mindanao at mga paglabag sa karapatang pantao ng pamahalaang Arroyo.

Tatlong taon, matapos ang 9/11 higit na nananatiling signipikante ang paglaban para sa pandaigdigang kapayapaang nakabatay sa katarungan. Kung kaya’t habang ginugunita natin ang naganap na pag-atake sa World Trade Center ay pasidhiin pa natin ang panawagan para sa hustisya—sa lahat ng inosenteng biktima ng digmang agresyon ng Estados Unidos. Patuloy nating isiwalat ang panlilinlang ng gubyernong Bush sa mga mamamayan ng buong daigdig makapaglunsad lamang ito ng mga makaisang-panig na pananalakay at pananakop.

IPAGPATULOY ANG PAKIKIBAKA LABAN SA SABWATAN NG IMPERYALISMONG US AT GUBYERNONG ARROYO!
MANINDIGAN LABAN SA GYERANG AGRESYON NG US!
MANINDIGAN PARA SA KABUHAYAN, KATARUNGAN AT PANGMATAGALANG KAPAYAPAAN!

Lumahok sa martsa-rali sa ika-11 ng Setyembre, 2004, sa ganap na 8:30 ng umaga sa Post Office Park. Susundan ito ng isang programa sa Igorot Park bilang paggunita sa pag-atake sa World Trade Center at sa lahat ng mga biktima ng digmang agresyon ng Estados Unidos.

TONGTONGAN TI UMILI-CORDILLERA PEOPLES ALLIANCE
IKA-11 NG SETYEMBRE, 2004